ویژگی های غنی مالزی در همان لحظه ورود هر گردشگر به فضای مدرن و هنرمندانه فرودگاه بین المللی کوالالامپور در سپانگ بر وی آشکار می گردد . گردشگر به زودی در می یابد که مالزی ترکیب متنوعی از شگفتی های جذاب و آمیزه ای از اماکن ، مردمان ، سنتها ، مناسبتها ، هنرها و غذاهای مطبوع است . این کشور از هر سو با نقاط سرسبز و جنگل های استوایی احاطه شده است و در جای جای آن اماکن زیبای غواصی و پارک های دریایی وجود دارد که در آنها حیات وحش و تنوع گیاهی با هم در آمیخته و فضای منحصر به فردی در سطح جهان به وجود آورده است .

موقعیت جغرافیایی ، طبیعی و جمعیتی مالزی :

مالزی در جنوب شرقی آسیا ، بین دریای چین جنوبی و دو اقیانوس آرام و هند واقع شده است و با وسعتی حدود 329 / 485 ( حدود نیمی از وسعت ایران ) شصت و هفتمین کشور دنیاست . کشور مالزی از دو قسمت کاملا مجزای مالزی غربی و شرقی و 13 ایالت تشکیل شده است که 11 ایالت به مالزی غربی و دو ایالت به مالزی شرقی اختصاص دارد .

نام رسمی مالزی :

نام رسمی مازی ، مالژیا ، مالزیا ( Malaysia ) ، نام محلی مازیا و نام پیشین آن مالایا ( Malaya ) یعنی « سرزمین مالایی » می باشد .

پایتخت و نوع حکومت مالزی :

پایتخت :

پایتخت آن کوآلالامپور ( Kuala Lumpur ) و البته پایتخت اداری آن نیز پوتراجایا ( Putra Jaya ) است .

نوع حکومت :

نوع حکومت مالزی مشروطه ، حکومت سلطنتی فدرالی با دو مجلس قانون گذاری و رئیس حکومت پادشاه است که هر یک از 13 استان مالزی ، یک سلطان دارد و رئیس دولت نیز نخست وزیر است .

آب وهوای مالزی :

مجاورت کشور مالزی با خط استوا و دریاهای مختلف سبب شده هر دو بخش این کشور ( مالزی غربی و شرقی ) آب و هوایی گرم ، مرطوب و پر باران داشته باشد . در همه قسمت های کشور ، دمای هوا در سراسر سال بین 21 تا 32 درجه سانتی گراد است و میانگین آن در نواحی پست ساحلی 26 درجه سانتی گراد است . بادهای بادهای موسمی شمال شرقی که از ماه اکتبر ( مهر ) تا مارس ( اسفند ) در سرتاسر دریای چین جنوبی می وزد ، باعث بارش باران های شدیدی در سواحل شرقی مالزی ، ساراواک صباح می شود .

پوشش گیاهی مالزی :

در حدود چهار پنجم مالزی را جنگل های بارانی و همیشه سبز استوایی تشکیل می دهد . متراکم ترین پوشش گیاهی مناطق گرم و مرطوب را می توان در مالزی مشاهده نمود .
حدود % 60 از خاک شبه جزیره را جنگل های پر باران حاره ای ، بیش از % 10 آن را جنگل های باتلاقی و تقریبا % 7 را نیزارها تشکیل می دهد . حدود سه چهارم مالزی شرقی از جنگل های پر باران استوایی پوشیده شده است . از ویژگی های این منطقه ناهمواری زمین و پوشش گیاهی متنوع است . مثلا جنگل های باتلاقی ساحلی ، جنگل های باتلاقی مناطق کم باران دشت های ساحلی ، اراضی پست و جنگل های پرباران ساحلی و نواحی مرتفع .

تراکم جمعیت در مالزی :

رشد جمعیت در مالزی شرقی نسبتا بالاست . تراکم جمعیت در مالزی شرقی بیشتر از نواحی ساحلی و اطراف رود خانه هاست و قسمت های تپه ای و مرتفع داخلی کشور جمعیت اندکی دارد . تقریبا نیمی از جمعیت مالزی مالایی هستند . حدود یک سوم چینی ، % 9 هندی و بقیه متعلق به گروه های مختلف هستند .

اقوام و نژادها :

مالزی کشوری چند ملیتی است که در آن نژادها و ملیت های گوناگون با فرهنگ ها و زبان های متنوع با هم در آمیخته اند . موقعیت این کشور به عنوان گذرگاه اصلی آب های جنوب شرقی آسیا موجب شده است اقوام و نژاد های گوناگون از نقاط مختلف آسیا در این کشور گرد هم آیند .

زبان و خط :

زبان :

زبان رسمی این کشور ، زبان ملایو ( Melayu ) یا باهاسا مالزیا ( Bahasa Maleysia ) است که در سیستم آموزشی و کلیه مکاتبات کشور از آن استفاده می شود . اما زبان انگلیسی نیز که از زمان سلطه انگلیسی ها در مالزی رواج یافته است به صورت گسترده در محاورت و نیز برای برقراری ارتباط بین نژادهای مختلف در سراسر مالزی به کار می رود . زبان انگلیسی که مردم مالزی صحبت می کنند ، به زبان مانگلیش ( Manglish ) ( انگلیسی - مالایی ) معروف است . که ترکیبی از لهجه های محلی با زبان انگلیسی است . در مالزی بسیاری از کلمات انگلیسی با املایی متفاوت از آنچه متداول است نوشته می شود . سایر زبان ها مانند ماندارین ( زبان چینی رسمی ) ، پنجابی ( هند و اروپا ) و تامیل نیز در مالزی متداول است .

خط :

با ظهور اسلام در قرن چهاردهم میلادی در مالزی ، مردم این کشور با خط جاوی ( Jawi ) آشنا شدند و برخی واژه های عربی و فارسی به واژگان آنها افزوده شد . در سال 1975 میلادی ، دو کشور مالزی و اندونزی برای تدوین قواعد مشترکی برای رسم الخط و تلفظ زبان مالایی شورایی به نام شورای زبان های مالایی تشکیل دادند . اکنون در مالزی از حروف لاتین برای نگارش استفاده می شود . البته از حروف عربی نیز کم و بیش استفاده می شود به خصوص در مسائل مربوط به دین اسلام .

مذهب :

در کشور مالزی با وجود تنوع قومی ، ادیان مختلف مانند اسلام ، بودایی ، هندو و مسیحیت رواج دارند . اما بر طبق قانون اساسی فدرال مذهب رسمی کشور مالزی اسلام است و اکثریت مردم این کشور ، پیرو دین اسلام هستند . مردم با ادیان مختلف در هر قسمت از این کشور آزادی کامل دارند و حق قانونی آنهاست که مراسم مذهبی خود را انجام دهند . وجود معابد مذهبی گوناگون در این کشور ، خود بیانگر این واقعیت است . تقریبا همه مذاهب مهم دنیا در این کشور وجود دارد که نشان دهنده جمعیت چند نژادی در این کشور است.

اسلام :

سابقه ورود اسلام به منطقه جنوب شرقی آسیا به قرن ششم و به شبه جزیره مالایا در قرن چهاردهم میلادی باز می گردد . اهمیت اقتصادی این منطقه باعث جلب تاجران مسلمان ایرانی و عرب به این کشور شد . به طوری که به تدریج با افزایش تعداد مسلمانان ، افراد بومی با این دین آشنا شدند .

آئین بودا :

مذهب بودا بعد از اسلام بیشترین پیرو را در کشور مالزی دارد . گرچه بیشتر پیروان آئین بودا چینی ها هستند اما اغلب مهاجران تایلند ، سریلانکا و برمه که در این کشور زندگی می کنند نیز پیرو این مذهب هستند .

آئین هندو :

در طول دو مرحله وارد مالزی شد . مرحله اول ، دوران هندوهای اولیه در قرن پانزدهم ( پیش از ورود اسلام ) بوده که قبایل هندو آنرا بنیاد نهادند و ارتباط اندکی با آئیین بودایی کنونی دارد . مرحله دوم ، آئین هندوی برهمن های اشرافی آن دوران بودند که مذهب طبقه اشرافی محسوب می شد . آئین هندویی که امروزه در کشور مالزی از آن پیروی می کنند در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم توسط کارگرانی که برای کار در کارخانه های پلاستیک سازی و کشتزارهای قهوه استخدام شده بودند وارد کشور مالزی شد .

مسیحیت :

نخستین بازرگانان و مسافران اروپایی که برای سفر به چین از تنگه های ملاکامی گذشتند دین مسیح را وارد این کشور کردند . سلطه اسعمارگران پرتقالی در سال 1511 ، هلندی ها در سال 1641 و انگلیسی ها در سال 1786 ، منشاء اصلی ورود مسیحیت به این کشور محسوب می شود .

فرهنگ و آداب و رسوم :

فرهنگ اصلی کشور مالزی ، فرهنگ ساکنان اولیه ، همان افراد قوم مالایو است که هنوز از برتری نسبی برخوردار است . از قرن نوزدهم به بعد ، با ورود گروه های مهاجر ، به خصوص چینی ها و هندی ها ، به تدریج چهره فرهنگی کشور های منطقه - از جمله مالزی - از حالت یک دستی ، خارج شد و به سوی تنوع پیش رفت ، به همین دلیل بافت کنونی فرهنگ مالزی ترکیبی از فرهنگ های مالایو ، چینی ، هندی و نیز فرهنگ قبایل بومی متعدد آن است . سایر فرهنگ هایی که تاثیر زیادی بر روی فرهنگ مالزی داشته اند ، فرهنگ ایرانی ، عربی و اروپایی است .

برخی از آداب و سنت های مردم مالزی :

• قبل از ورود به خانه یا مکان های مذهبی ، مثل مسجد یا هر پرستشگاه دیگری باید کفش ها را در آورد . در هنگام ورود به مسجد باید پوشیده بود و حجاب را حفظ کرد .
• رنگ سیاه فقط مربوط به مرگ و مراسم عزاداری است و نباید در مواقع شادی و جشن ها از آن استفاده کرد .
• دست کشیدن به سر افراد به خصوص افراد سالخورده از نظر آنها نشانه بی نزاکتی است .